Heidi De Pauw, CEO van Child Focus, getuigt op een beklijvende manier over haar ervaring in de strijd tegen kinderporno. Ze doet dit naar aanleiding van de Europese Dag voor de Bescherming van Kinderen tegen Seksuele Uitbuiting en Seksueel Misbruik op zondag 18 november.

Vandaag, 18 november, is het de Europese Dag voor de Bescherming van Kinderen tegen Seksuele Uitbuiting en Seksueel Misbruik. Daarom lanceert Child Focus, de Stichting voor Vermiste en Seksueel Uitgebuite Kinderen waarvan ik de trotse CEO ben, samen met onze fantastische partner Wunderman Antwerp een sprekende campagne. Door middel van filmpjes met een provocerende titel zoals “sweet 3 year old getting wet” binden we de strijd aan tegen de aanmaak, verspreiding en het bekijken van kinderporno.

Ik werd deze ochtend uit bed gebeld door Q-music en ook VTM-nieuws kwam langs om het over onze campagne te hebben. Ook mijn collega’s zijn druk bezig met interviews en social media-posts. Dat is belangrijk, want hoe meer aandacht, hoe groter de kans dat mensen beelden van seksueel misbruik gaan melden en we diegenen bereiken die met deze rotzooi bezig zijn. Actief of passief. Want vergis je niet, kijken is ook strafbaar. Door naar kinderporno te kijken, bestendig je een probleem en draag je bij tot de seksuele uitbuiting van miljoenen kinderen wereldwijd. Daarom doen we een beroep op iedereen die zulke beelden toevallig of minder toevallig – want op zalando.be zal je geen kinderporno zal aantreffen – onder ogen krijgt; om het te melden op ons meldpunt http://www.stopchildporno.be . Dat kan ook anoniem.

We mogen niet onverschillig blijven bij deze vreselijke praktijk die dagelijks onschuldige slachtoffers maakt: de kinderen die seksueel misbruikt worden en wiens misbruik op foto of video wordt vastgelegd én verspreid. Dit zijn meer dan beelden, het is bikkelhard bewijs van een zwaar misdrijf tegen (steeds jongere) kinderen en zelfs baby’s.

"Kinderporno went nooit"

In het algemeen heb ik een goed coping mechanism, maar sommige dingen blijven lang hangen. Ook al werk ik al meer dan twintig jaar in sectoren waar thema’s als de verdwijning van kinderen, mensenhandel en seksueel grensoverschrijdend gedrag centraal staan, kinderporno hakt er steeds hard in. De beelden van seksueel misbruik van kinderen staan blijvend op mijn netvlies gebrand. Elke keer voel ik bijna aan den lijve de pijn en het verdriet van de steeds jongere slachtoffertjes. Telkens opnieuw moet ik proberen om dat gevoel van machteloosheid en woede te verwerken. Kinderporno went nooit.

Tegelijkertijd geven die emoties me ook de drive om hiertegen te blijven vechten en de moed niet te laten zakken. Al is dat ook omdat ik dagelijks word geconfronteerd met de veerkracht en verbetenheid van kinderen en jongeren, die in soms extreem moeilijke omstandigheden terug opstaan en verder bouwen aan een betere wereld en toekomst voor andere jongeren.

Zo ontmoette ik Céline (pseudoniem) voor het eerst in de zomer van 2017, op de persconferentie naar aanleiding van de ondertekening van het protocol tussen Child Focus en de gerechtelijke autoriteiten. Daardoor kreeg Child Focus ook de bevoegdheid om de aan ons gemelde beelden van seksueel misbruik van kinderen, kinderporno, te analyseren en voor behandeling over te maken aan de Federale Politie. Om dat te bekomen hebben we trouwens meer dan twee jaar zwaar moeten lobbyen en al onze overtuigingskracht moeten gebruiken.

Ik had al een paar keer met Céline gesproken en ze had in een anonieme getuigenis reeds haar verhaal gedaan. Zij werd als kind jarenlang seksueel misbruikt door haar stiefvader die beelden maakte van de verkrachtingen en ze via het internet verspreidde. Met haar getuigenis wilde Céline, die ondertussen een volwassen vrouw was maar wiens beelden nog steeds de wereld rondgingen, onze eis om de kinderpornografische beelden te analyseren en onmiddellijk weg te halen van het net ondersteunen. Met de steun van haar moeder deed ze dat in eerste instantie anoniem, maar op de persconferentie in 2017 liet de jonge vrouw haar anonimiteit varen en vertelde ze aan de aanwezige minister, andere hoogwaardigheidsbekleders van politie en justitie en de voltallige pers dat ze met haar getuigenis een gezicht wou geven aan de vele anonieme slachtoffers van kinderporno en hun strijd tegen dit onrecht.

Drama als kracht om verandering te brengen voor andere slachtoffers

Het was voor mij een emotioneel en hartverwarmend moment, om te zien hoe deze jonge vrouw het vreselijke drama dat ze als kind meemaakte omzette in een kracht om verandering te brengen voor andere slachtoffers. Met haar verhaal stak ze de miljoenen slachtoffers wereldwijd een hart onder de riem. Bovenal heeft Céline door haar moed bijgedragen aan een wetswijziging die de strijd tegen kinderporno een stap vooruit duwde. Dit is voor mij het ultieme bewijs dat wij onze jongeren moeten aanmoedigen en steunen om de nodige wilskracht en durf aan de dag leggen, zodat ze verandering kunnen brengen in onze maatschappij en ze hun stempel op het heden en op de toekomst kunnen drukken.

Elke dag sta ik op en ga ik naar het werk in de absolute overtuiging dat we samen kunnen zorgen voor een betere wereld voor onze kinderen. Noem me naïef, noem me dwaas. Daar geef ik niet om, zolang ieder van jullie bereid is jullie steentje – al is het maar een stofje – bij te dragen. Ieder van ons heeft de mogelijkheid om het verschil te maken voor een kind, een jongere in onze eigen omgeving.

Sharing is caring, dus deel onze campagne in het belang van elk kind. 

Bedankt!

Heidi De Pauw, CEO Child Focus